1. Kötü
kişi kendisini kovalayan olmasa bile kaçar,
Doğrularsa
genç aslan gibi yüreklidir.
2. Ayaklanan
ülke çok başlı olur,
Ama
akıllı, bilgili kişi düzeni sağlar.
3. Yoksulu
ezen yoksul,
Ürünü
harap eden sağanak yağmur gibidir.
4. Yasayı
terk eden kötüyü över,
Yerine
getirense kötüye karşı çıkar.
5. Kötüler
adaletten anlamaz,
RAB'be
yönelenlerse her yönüyle anlar.
6. Dürüst
bir yoksul olmak,
Yolsuzlukla
zengin olmaktan yeğdir.
7. Kutsal
Yasa'yı yerine getiren çocuk akıllıdır,
Oburlarla
arkadaşlık edense babasını utandırır.
8. Faiz
ve tefecilikle malına mal katan kişi,
Bunu
yoksullara acıyan için biriktirir.
9. Yasaya
kulağını tıkayanın
Duası da iğrençtir.
10. Dürüst
kişileri kötü yola saptıran
Kendi
kazdığı çukura düşer.
İyiliği
özü sözü bir olanlar miras alacak.
11. Zengin
kendini bilge sanır,
Ama akıllı
yoksul onun içini okur.
12. Doğruların
zaferi coşkuyla kutlanır,
Ama
kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar.
13. Günahlarını
gizleyen başarılı olmaz,
İtiraf
edip bırakansa merhamet bulur.
14. Günahtan
çekinen ne mutludur!
İnatçılık
edense belaya düşer.
15. Yoksul
halkı yöneten kötü kişi
Kükreyen
aslan, saldırgan ayı gibidir.
16. Gaddar
önderin aklı kıttır;
Haksız
kazançtan nefret edense uzun ömürlü olur.
17. Adam
öldürmekten vicdan azabı çeken, mezara dek kaçacaktır;
Kimse ona
yardım etmesin.
18. Alnı
ak yaşayan kurtulur,
Yolsuzluk
yapan ansızın yıkıma uğrar.
19. Toprağını
işleyenin ekmeği bol olur,
Hayal
peşinde koşansa yoksulluğa doyar.
20. Güvenilir
kişi bolluğa erer,
Zengin
olmaya can atansa beladan kurtulamaz.
21. Hatır
gözetmek iyi değildir,
Çünkü
insan bir lokma ekmek için bile suç işler.
22. Cimri
servet peşinde koşar,
Yoksulluğa
uğrayacağını düşünmez.
23. Başkasını
azarlayan sonunda
Pohpohlayandan
daha çok beğeni kazanır.
24. Annesini
ya da babasını soymayı günah saymayan,
Haydutla
birdir.
25. Açgözlü
kavga çıkarır,
RAB'be
güvenense bolluk içinde yaşar.
26. Kendine
güvenen akılsızdır,
Bilgece
davranan güvenlikte olur.
27. Yoksula
verenin eksiği olmaz,
Yoksulu
görmezden gelense bir sürü lanete uğrar.
28. Kötüler
egemen olunca insan kaçacak yer arar,
Ama
kötüler yok olunca doğrular çoğalır.