1. Bilgelik
çağırıyor,
Akıl
sesini yükseltiyor.
2. Yol
kenarındaki tepelerin başında,
Yolların
birleştiği yerde duruyor o.
3. Kentin
girişinde, kapıların yanında,
Sesini
yükseltiyor:
4. "Ey
insanlar, size sesleniyorum,
Çağrım
insan soyunadır!
5. Ey
bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin;
Sağduyulu
olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
6. Söylediğim
yetkin sözleri dinleyin,
Ağzımı
doğruları söylemek için açarım.
7. Ağzım
gerçeği duyurur,
Çünkü
dudaklarım kötülükten iğrenir.
8. Ağzımdan
çıkan her söz dosdoğrudur,
Yoktur
eğri ya da sapık olanı.
9. Apaçıktır
hepsi anlayana,
Bilgiye
erişen, doğruluğunu bilir onların.
10. Gümüş
yerine terbiyeyi,
Saf altın
yerine bilgiyi edinin.
11. Çünkü
bilgelik mücevherden değerlidir,
Dilediğin
hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12. Ben
bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim.
Bilgi ve
sağgörü bendedir.
13. RAB'den
korkmak kötülükten nefret etmek demektir.
Kibirden,
küstahlıktan,
Kötü yoldan,
sapık ağızdan nefret ederim.
14. Öğüt
ve sağlam karar bana özgüdür.
Akıl ve
güç kaynağı benim.
15. Krallar
sayemde egemenlik sürer,
Hükümdarlar
adil kurallar koyar.
16. Önderler,
adaletle yöneten soylular
Sayemde
yönetirler.
17. Beni
sevenleri ben de severim,
Gayretle
arayan beni bulur.
18. Servet
ve onur,
Kalıcı
değerler ve bolluk bendedir.
19. Meyvem
altından, saf altından,
Ürünüm
seçme gümüşten daha iyidir.
20. Doğruluk
yolunda,
Adaletin
izinden yürürüm.
21. Böylelikle,
beni sevenleri servet sahibi yapar,
Hazinelerini
doldururum.
22. RAB
yaratma işine başladığında
İlk beni
yarattı,
23. Dünya
var olmadan önce,
Ta
başlangıçta, öncesizlikten önce yerimi aldım.
24. Enginler
yokken,
Suları bol
pınarlar yokken doğdum ben.
25-26.
Dağlar daha oluşmadan,
Tepeler
belirmeden,
RAB
dünyayı, kırları
Ve
dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
27. RAB
gökleri yerine koyduğunda oradaydım,
Engin
denizleri ufukla çevirdiğinde,
28. Bulutları
oluşturduğunda,
Denizin
kaynaklarını güçlendirdiğinde,
29. Sular
buyruğundan öte geçmesinler diye
Denize
sınır çizdiğinde,
Dünyanın
temellerini pekiştirdiğinde,
30. Baş
mimar olarak O'nun yanındaydım.
Gün be gün
sevinçle dolup taştım,
Huzurunda
hep coştum.
31. O'nun
dünyası mutluluğum,
İnsanları
sevincimdi.
32. Çocuklarım,
şimdi beni dinleyin:
Yolumu
izleyenlere ne mutlu!
33. Uyarılarımı
dinleyin ve bilge kişiler olun,
Görmezlikten
gelmeyin onları.
34. Beni
dinleyen,
Her gün
kapımı gözleyen,
Kapımın
eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
35. Çünkü
beni bulan yaşam bulur
Ve RAB'bin
beğenisini kazanır.
36. Beni gözardı edense kendine zarar verir,
Benden
nefret eden, ölümü seviyor demektir."